چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد بیا تا همه تن به کشتن دهیم مبادا که کشور به دشمن دهیم دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود”
تلخ است ،همه فکر کنند سرت شلوغ است ،و تنها خودت بدانی چقدر تنـــهایی ...
آهسته بیا چیزی هم ننویس نظر هم نگذار همان که بخوانی بس است من به بی محلی آدمها عادت دارم ......
همین...
چقدر زیباست کسی را دوست بداریم . . .نه از روی نیاز . . .نه از روی اجبار . . .و نه از روی تنهایی . .
فقط برای اینکه ارزش دوست داشتن را دارد . . .